Μια Κιβωτός Μεγάλη  Αγκαλιά ,Για Όλα Τα Παιδιά Γεμάτη Αγάπη

Οι μέρες που διανύουμε είναι δύσκολες, στενάχωρες , δημιουργώντας σε όλους μας αισθήματα αβεβαιότητας , φόβου και ανασφάλειας. Περισσότερο από πότε αυτές τις μέρες, χρειάζονται βοηθεια άνθρωποι και φορείς που φροντίζουν για ομάδες ανθρώπων και μικρά παιδιά.

Βοήθεια λοιπόν χρειάζεται και η Κιβωτός του Κόσμου και ο Πατέρας Αντώνιος με τους εθελοντές του, που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα λόγο έλλειψης πόρων.
Κάθε συνδρομή και βοηθεια θα είναι κάτι περισσότερο από ανακουφιστική. Τα στοιχεία επικοινωνίας για όσους έχουν την δυνατότητα και την διάθεση να βοηθήσουν και να στηρίξουν, αυτή την τεράστια προσπαθεια αγάπης, όπως υπάρχουν, στην επίσημη σελίδα της κιβωτού, δίνονται παρακάτω. Επίσης για όσους δεν γνωρίζουν την δράση και την αφορμή  της ίδρυσης της ακολουθεί ένα μικρό ιστορικό. Σε δύσκολους καιρούς η Αγάπη και η αλληλεγγύη είναι η καλύτερη και αρτιότερη λύση!

ΑΘΗΝΑ

Ζηνοδώρου 3 & Καλλικλέους,

Αθήνα (Κολωνός), 10442

ΤΗΛ & FAX: +30.210.5141935

ΤΗΛ: +30 210 5141953

EMAIL: [email protected]

ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΤΗΛ: +30.26570.31005,
+30.26570.31006

EMAIL: [email protected]

ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΝΗΣΟΥ
ΧΙΟΥ

Κοντογιάννη 8, Χίος 82132

ΤΗΛ : +30 22710 81953 και +3022710 22810

EMAIL: [email protected]

ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ
ΕΛΛΑΔΑΣ

Διμήνι Μαγνησίας,

Διμήνι Βόλος- Τ.Κ: 38 500

ΤΗΛ : +24210 77020 ή 030

EMAIL: [email protected]

ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ

Τι Είναι Η Κιβωτός Του Κόσμου;

Η «Κιβωτός του Κόσμου» είναι Εθελοντικός Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού.

Δραστηριοποιείται και απευθύνεται πρώτα και κύρια στα μικρά απροστάτευτα παιδιά, τα περισσότερα από μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά και πολλά χωρίς γονείς, που βιώνουν δύσκολες συνθήκες, παραμέληση, εγκατάλειψη, χωρίς ιατρική φροντίδα με αβέβαιο μέλλον.

Η Κιβωτός καλύπτει εξ ολοκλήρου και φροντίζει τα απροστάτευτα παιδιά. Σε συνεργασία με Εισαγγελίες Ανηλίκων, φορείς προστασίας και υπηρεσίες για τα δικαιώματα των παιδιών, αναλαμβάνει το μεγάλωμα των ανηλίκων στα τέσσερα μέχρι σήμερα, σπίτια φιλοξενίας. Πρόκειται για παιδιά από βρεφική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση τους, τα οποία έχουν υποστεί κακοποίηση, παραμέληση και πολύ άσχημες συνθήκες διαβίωσης. Τα παιδιά ζουν σε μεγάλα σπίτια με παιδαγωγούς –φροντιστές για την καθημερινότητα τους και είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια, μη θυμίζοντας σε τίποτα την ιδρυματικού τύπου φροντίδα.

Επίσης, κύριο μέλημα της Κιβωτού είναι όταν υπάρχει γονέας που ενδιαφέρεται για το παιδί και έχει την ικανότητα να το φροντίσει, να μη γίνεται απομάκρυνση από την οικογένεια. Ακόμα και στις περιπτώσεις που είναι μονογονεϊκές οικογένειες με σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, εφόσον απευθυνθούν στις υπηρεσίες μας, θα μπορέσουν να έχουν στήριξη σε πολύ βασικές τους ανάγκες, όπως τα τρόφιμα, ο ρουχισμός, η ιατρική περίθαλψη και όλα όσα χρειάζονται για να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Παράλληλα, οι οικογένειες λαμβάνουν υπηρεσίες συμβουλευτικής υποστήριξης, συμμετέχουν σε ομάδες γονέων με ειδικούς σε θέματα οικογενειακών σχέσεων, ενημερώνονται για προγράμματα κατάρτισης, ώστε να ενδυναμωθούν και να αναλάβουν την ευθύνη των παιδιών τους.

Η Κιβωτός του Κόσμου ιδρύθηκε το 1998 στην Αθήνα από τον εικοσιεξάχρονο ιερέα, πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου, με όπλα την αγάπη του για τα παιδιά, την ανιδιοτελή προσφορά και την επιθυμία του για τη δημιουργία μιας φωλιάς στοργής και φροντίδας για το παιδί, το νέο και το γονιό που βρίσκονται σε ανάγκη και διαβιούν στις χαραμάδες της κοινωνίας, σε μια «άλλη» Αθήνα, στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Η «Κιβωτός του Κόσμου» είναι μια μεγάλη οικογένεια. Μέλη αυτής της οικογένειας είναι τα παιδιά, οι γονείς, οι συνεργάτες, οι εθελοντές, οι συμπαραστάτες. Είναι μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης, φροντίδας και στοργής που μεγαλουργεί στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Πωγωνιανή της Ηπείρου και στη Χίο.

Τα παιδιά μας 400 μέχρι στιγμής, στη πλειονότητα τους Ελληνόπουλα, αλλά και από άλλες χώρες, βιώνουν σήμερα τη στοργή και την ειρήνη της Κιβωτού του Κόσμου μακριά από την πρότερη φτώχεια, την πείνα, το ρατσισμό και άλλες πληγές που μαστίζουν καθημερινά την κοινωνία μας.

Με μοναδικό σύμμαχο την εν Χριστώ Αγάπη και με όσα μέσα διαθέτουμε, έχουμε αναλάβει την καθημερινή σίτιση των παιδιών, τις ανάγκες τους για ένδυση, υπόδηση, ιατροφαρμακευτική και οδοντιατρική περίθαλψη, την εκπαίδευσή τους, αλλά και τη συνεχή επιμόρφωση των γονιών τους.

Η Κιβωτός του Κόσμου γεννήθηκε από την μεγάλη ανησυχία του πατρός Αντωνίου, ο οποίος ως νέος τότε κληρικός αγωνιούσε για το ποίμνιο εκείνο που κινδύνευε περιπλανώμενο, χαμένο μέσα στην άγνοιά του, μακριά από την Μάνα-Εκκλησία που είναι η μόνη Κιβωτός της Σωτηρίας. Ο π. Αντώνιος και η πρεσβυτέρα του Σταματία αφιέρωσαν κυριολεκτικά τη ζωή τους στον τιτάνιο αγώνα καλυτέρευσης των συνθηκών ζωής συνανθρώπων τους μέσα από το πρίσμα της χάριτος και του λόγου του Θεού.

«Βλέπαμε στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, παιδιά που θα έπρεπε να βρίσκονται στο σχολείο τους να τριγυρνάνε χωρίς κανένα σκοπό στη ζωή τους μέσα στην άγνοια και τον κίνδυνο που παραμόνευε δίπλα τους. Νοιώσαμε μέσα μας την ανάγκη να ανοιχτούμε προς αυτά τα περιθωριοποιημένα παιδιά να τους μεταδώσουμε το μήνυμα της ελπίδας και της Ζωής»

«Με αυτό τον τρόπο, δημιουργήθηκε η πρώτη ομάδα στο δρόμο, στην πλατεία και από κει στην εκκλησία. Όλο αυτό τα έργο έως και σήμερα είναι ένα μεγάλο και συνεχές θαύμα της Χάριτος του Θεού και μια μεγάλη απόδειξη πως όλοι μας μπορούμε να συνεισφέρουμε στη βελτίωση της κοινωνίας μας χωρίς να χρειασθούν χρήματα, αλλά αρκεί να βγούμε από το εγώ μας και να έχουμε διάθεση για προσφορά και άνοιγμα στους διπλανούς μας».

Η Φιλοσοφία μας

Αφού δημιουργήθηκε η πρώτη ομάδα παιδιών, θελήσαμε να δώσουμε ένα όνομα σ’ αυτήν την προσπάθεια, έτσι τους ζητήσαμε να γράψουν στον πίνακα διάφορα ονόματα.

«Ακόμη και το όνομα το επέλεξαν τα ίδια τα παιδιά. Καθίσαμε λοιπόν κάτω και είπαμε ότι κάπως πρέπει να λέγεται αυτό. Τα παιδιά έλεγαν τις λέξεις φωλιά, καταφύγιο… Φάνηκε πως το νιώθουν σαν κάτι που τους διαφυλάσσει, τους προστατεύει… και είπαμε να το πούμε Κιβωτός».

Το «του κόσμου» το πρόσθεσε ο ίδιος ο πάτερ Αντώνιος για να τονίσει ότι στην Κιβωτό χωράνε όλοι και όλοι έχουν αξία, όπως στη Κιβωτό του Νώε «από το ταπεινό σκουλήκι μέχρι το ισχυρό λιοντάρι , όλοι έχουν θέση στην Κιβωτό και όλοι αξίζουν να προφυλαχθούν και να διασωθούν»

Έτσι λοιπόν η Κιβωτός του Κόσμου εντάσσει τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, σε μια ευρύτερη «οικογένεια», όπου η αλληλεγγύη και η αλληλοπροσφορά είναι καθημερινότητα. Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, οι ισότιμες σχέσεις και η έννοια της αγάπης χωρίς ανταλλάγματα είναι οι αρχές που διέπουν την πορεία της Κιβωτού.

Η ενθάρρυνση, η στήριξη, η συμβουλευτική προσέγγιση των γονέων και των παιδιών είναι ένας από τους πολλούς τρόπους για να βοηθηθούν οι οικογένειες που βρίσκονται σε ένδεια. Η Κιβωτός ευελπιστεί να αποτελεί την κινητήριο δύναμη και το στήριγμα των ανθρώπων που δοκιμάζονται από τις δυσκολίες για να σταθούν ξανά στα πόδια τους, έχοντας τη βοήθεια που χρειάζονται ώστε να ενταχθούν με νέα εφόδια στο κοινωνικό σύνολο.

Η Πορεία μας – Γεγονότα Σταθμοί1998: Χειροτονείται νέος ιερέας ο Αντώνιος Παπανικολάου, 26 ετών τότε στην ενορία του Αγ. Γεωργίου Ακαδημίας Πλάτωνος, στον Κολωνό. Σε μια περιοχή δύσκολη, ένα γκέτο στο κέντρο της πόλης, με συμμορίες, διακίνηση ουσιών, πληθυσμό με προβλήματα βιοπορισμού.

«έπεσα σαν αλεξιπτωτιστής στην περιοχή, δεν ήξερα τι μέρος ήταν, κι όμως τελικά το αγάπησα περισσότερο κι από αυτό που έχω γεννηθεί. Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να εργαστώ, είναι η περιοχή που μου εμπιστεύτηκε ο Θεός».

Σύντομα διαπιστώνει πως τα πράγματα είναι δύσκολα, δε μπορεί να κλείσει τα μάτια στα προβλήματα της περιοχής που είναι εμφανή έξω από την εκκλησία κυριολεκτικά, καθώς ομάδες παιδιών συγκεντρώνονται έξω από το ναό και αντί να πάνε σχολείο περιφέρονται απροστάτευτα στην επικίνδυνη πλατεία μέχρι τις πρώτες βραδινές ώρες.

«έβλεπα ότι κάτι πρέπει να γίνει, κανείς δεν αναλάμβανε. Υπήρχε ένα φίδι που καραδοκούσε και κανείς δεν αναλάμβανε να το βγάλει από την τρύπα».

Ο πατέρας Αντώνιος πλησιάζει μια ομάδα παιδιών που παίζουν μπάσκετ έξω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Ακαδημία Πλάτωνος, με απώτερο σκοπό να τα γνωρίσει και να αφουγκραστεί τις ανάγκες τους.

«για κάποιους ενορία είναι όσοι πιστοί έρχονται μέσα στο Ναό, μέσα στην εκκλησία, για μένα ενορία είναι όλος ο κόσμος της περιοχής, είτε έρχεται στην εκκλησία είτε όχι» .

Με εμφανή την απορία χαραγμένη στα μάτια των παιδιών, καθώς δεν είχαν ξαναδεί έναν ιερέα να τους προσεγγίζει και να δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον για αυτά, αλλά και με την προτροπή του Πατρός Αντωνίου, ξεκίνησαν όλοι μαζί να παίζουν έναν αγώνα μπάσκετ και πολύ σύντομα ο νεαρός ιερέας και τα παιδιά γίνονται μια ομάδα.

«Είδαμε έναν παπά κανονικά με ράσα να έρχεται να μας μιλάει και μετά να παίζει μπάσκετ μαζί μας! Νομίσαμε ότι κάποιος μας κάνει πλάκα», λέει ο νεαρός Α. από τα πρώτα μέλη της Κιβωτού».

Με αυτό τον τρόπο, σχηματοποιείτε γύρω από τον πατέρα Αντώνιο μια ομάδα παιδιών, προερχόμενα κυρίως από δυσκολεμένες οικογένειες που σχετίζονται με τις ναρκωτικές ουσίες, τις μικροκλοπές, τη σχολική εγκατάλειψη, την ενδοοικογενειακή βία, και δυστυχώς αποτελούν μια καθημερινότητα για τα παιδιά αυτά, τα οποία βλέποντας έναν ιερέα διαφορετικό από τους άλλους, νιώθουν μέσα τους να αναβλύζει ένα φώς ελπίδας και σωτηρίας για εκείνα και τις οικογένειες τους.

«Ήξερα ότι θα συναντήσω αυτά τα παιδιά και περίμεναν πια από εμένα μια κουβέντα, μια συμβουλή, τη φροντίδα που ίσως δεν είχαν στο σπίτι » .

Το μόνο που γνώριζαν ήταν η παραβατικότητα, η έλλειψη σεβασμού, μια ζωή χωρίς προοπτική για αλλαγή και εξέλιξη. Για πρώτη φορά, ένας άνθρωπος «φώτιζε» τις δικές τους ανάγκες, άκουγε τα προβλήματα τους και τους έλεγε ότι υπάρχει και άλλη ζωή, υπάρχει η δυνατότητα για κάτι καλύτερο. Με εργαλείο την εκπαίδευση, μπορούσαν να ξεφύγουν από το προδιαγεγραμμένο μέλλον τους και να ονειρευτούν .

1999: Χωρίς να υπάρχει σχέδιο, ο νεαρός ιερέας ζητά να του παραχωρήσουν ένα χώρο στην οδό Πύλου, όπου η εκκλησία χρησιμοποιούσε για δικές της εκδηλώσεις (μνημόσυνα κλπ). Ο χώρος τελικά ενοικιάζεται με χρήματα του ιδίου και των ανθρώπων που τον στήριξαν στα αρχικά του βήματα. Έτσι λοιπόν, σε ένα ισόγειο, πρώην παλαιό καφενείο στην οδό Πύλου, παιδιά της περιοχής έρχονται καθημερινά ως αργά το βράδυ και βρίσκουν αυτά που δε μπορούν να τους προσφέρουν στο σπιτικό τους.

Ζεστό φαγητό (που επιμελούταν η σύζυγος του πατρός Αντωνίου και οι πρώτοι εθελοντές-κάτοικοι της περιοχής), μια ομάδα συνομηλίκων που είχε τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες χαρές και – το κυριότερο: μια ζεστή κουβέντα και έναν άνθρωπο που πίστευε για πρώτη φορά σε αυτούς. «Είχαμε πια μια βάση και εκεί στεγάσαμε δειλά δειλά τις πρώτες δραστηριότητες».

Για τον ίδιο τον π. Αντώνιο οι απειλές και οι επιθέσεις γίνονται καθημερινό φαινόμενο. Δεν είναι ευπρόσδεκτος στην περιοχή ούτε εκείνος, ούτε βέβαια το εγχείρημα του. Παρ’ όλα αυτά δεν εγκαταλείπει :

« δε σκέφτηκα στιγμή να τα παρατήσω. Υπήρχε πάντα η επιλογή να ζήσω ως ιερέας και να κάνω μόνο τα απαραίτητα , αλλά ήδη το πράγμα είχε πάρει το δρόμο του».

Ο 26χρονος Ιερέας, αντλεί δύναμη από την Πίστη του και την ορμή της νεανικότητας του, παραμένοντας σταθερός και ακλόνητος στην υπηρεσία των παιδιών.

«Ο Θεός λέει όταν αποφασίσεις να κάνεις κάτι, όχι για τον εαυτό σου αλλά για τον άλλο, είναι σα να κάνεις κάτι για μένα» . Τα περισσότερα, τα έμαθα από τα παιδιά».

2008: Η δύναμη του έργου είναι πλέον ασταμάτητη. Οι σύμμαχοι της Κιβωτού προέρχονται από όλους τους τομείς, είναι όλων των ηλικιών και ο καθένας προσπαθεί από το δικό του πόστο και με τις δικές του δυνάμεις να βοηθήσει.

Άτομα που εργάζονται στην ελληνική τηλεόραση προτείνουν τη δημιουργία ενός τηλεμαραθωνίου για τη συγκέντρωση χρημάτων για τις ανάγκες του έργου. Για πρώτη φορά ο πατέρας Αντώνιος έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί σε ένα ευρύ κοινό και να ενημερώσει για το όραμα του.

Συγκεντρώνεται έτσι ένα ποσό που επιτρέπει στην Κιβωτό να κάνει το μεγάλο βήμα: Να δημιουργήσει το δικό της χώρο, ένα χώρο ειδικά φτιαγμένο για παιδιά ώστε να τα «αγκαλιάσει» και να νιώθουν ότι υπάρχει μια εστία φιλοξενίας για αυτά.

Έτσι δημιουργείται το «Κέντρο Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού» της Κιβωτού του Κόσμου στην οδό Ζηνοδώρου 3, στον Κολωνό. Ο χώρος αυτός στεγάζει τις υπηρεσίες της Κιβωτού και είναι ανοιχτός καθημερινά για όλους όσους θέλουν να προσφέρουν και να γνωρίσουν το έργο.

Με μοναδικό σύμμαχο την εν Χριστώ αγάπη, σήμερα, η Κιβωτός του Κόσμου έχει αγκαλιάσει 500 παιδιά στο κέντρο της Αθήνας, υποστηρίζοντας την οικογένεια σε ό, τι χρειάζεται ώστε να μεγαλώσει το παιδί με αξιοπρέπεια στην οικογένειά του.

Παράλληλα από το 2007 στην παιδική προστασία της Κιβωτού του Κόσμου προστίθεται και το ασφαλές μεγάλωμα παιδιών που έρχονται σε εμάς μετά από αίτημα της εισαγγελίας, για λόγους απομάκρυνσης από το ακατάλληλο οικογενειακό τους περιβάλλον.

2007: Το πρώτο σπίτι φιλοξενίας για 30 παιδιά στην περιοχή του Κολωνού, είναι πραγματικότητα. Μέχρι και σήμερα το σπίτι αγκαλιάζει καθημερινά παιδιά τα οποία έρχονται στην Κιβωτό του Κόσμου για να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο στοργής και αγάπης.

Στον Κολωνό, λοιπόν, δημιουργείται το πρώτο σπίτι φιλοξενίας για ανηλίκους. Η Κιβωτός επεκτείνει τη δραστηριότητα της και δεν περιορίζεται πλέον στην ημερήσια φροντίδα των παιδιών αλλά στην εξ’ ολοκλήρου μέριμνα και προστασία τους. Κάνουμε λόγο για παιδιά που έχουν υποστεί παραμέληση, κακοποίηση, εγκατάλειψη και πλήθος άλλων κοινωνικών προβλημάτων που προέρχονται στην πλειοψηφία τους από το οικογενειακό περιβάλλον.

Η Κιβωτός συνεργάζεται με τις Εισαγγελίες Ανηλίκων και λειτουργεί πια σας αναγνωρισμένος φορέας ολοκληρωμένης μέριμνας ανηλίκων. Το σπίτι φιλοξενίας στον Κολωνό στεγάζει σήμερα 30 παιδιά.

2012: Παίρνει σάρκα και οστά το επόμενο εγχείρημα της Κιβωτού «απαντώντας» στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες για φιλοξενία παιδιών. Το νέο σπίτι μας στην περιοχή της του Πειραιά, δυναμικότητας 40 κλινών καταφέρνει μέχρι και σήμερα να προσφέρει τα κατάλληλα εφόδια για το ασφαλές μεγάλωμα του κάθε παιδιού. Ένα όμορφο τετραώροφο οίκημα δωρίστηκε στην Κιβωτό από την οικογένεια Κοντοπούλου εις μνήμην της κόρης τους Δέσποινας ή οποία έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο με επιθυμία της να δωριστεί το σπίτι για τα παιδιά της Κιβωτού.

Το όνομα του σπιτιού δεν θα μπορούσε να πάρει άλλο όνομα…

Ονομάζεται «Δέσποινα» και είναι σήμερα το σπίτι 32 κοριτσιών.

2013: Μια ακόμα πρόκληση για τον πατέρα Αντώνιο και την ομάδα του έρχεται από τις τοπικές αρχές της Ηπείρου, οι οποίες μας προσκαλούν για να μας παραχωρήσουν ένα χώρο όπου λειτουργούσε η εστία για την Γεωργική Σχολή της περιοχής με σκοπό να γίνει έργο που θα αφορά μια άγονη πλευρά της χώρας. Στο ακριτικό χωριό της Πωγωνιανής, ταξιδεύει η Κιβωτός και εγκαθίσταται με ένα κτίριο μέσα στο οποίο έγιναν οι κατάλληλες αλλαγές για τη φιλοξενία απροστάτευτων παιδιών και υπηρεσίες που δίνουν πνοή ζωής στον τόπο. Βλέποντας την ολότητα του νέου εγχειρήματος ο πατέρας Αντώνιος αξιοποιεί το χώρο, τόσο για παροχή φιλοξενίας όσο και σαν χώρος εκπαίδευσης για τα νεαρά μέλη της Κιβωτού.

Έτσι, δημιουργείται ένα «σχολείο» διαφορετικό από τα άλλα, το «Γεωργικό Σχολείο» για γεωργούς και κτηνοτρόφους, όπου τα παιδιά εκπαιδεύονται στην ανατροφή και τη φροντίδα των ζώων, στη καλλιέργεια της γης, και αναλαμβάνουν την ευθύνη για αυτό που κάνουν, κατακτώντας παράλληλα ένα μεγάλο εφόδιο και ένα μάθημα ζωής.

Στο σπίτι φιλοξενίας στην Πωγωνιανή φιλοξενούνται σήμερα 55 παιδιά που ζουν καθημερινά το θαύμα της φύσης, σε ένα πανέμορφο τοπίο της χώρας μας, 800 μέτρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, δυναμικότητας 100 κλινών .

2014: Η Χίος, το νησί καταγωγής του πατρός Αντωνίου κάνει έκκληση για βοήθεια. Εκείνος δε διστάζει και αναλαμβάνει την αναμόρφωση και αξιοποίηση ενός μεγάλου χώρου, ενός παιδικού χωριού που διαθέτει αθλητικές εγκαταστάσεις και παρέχει πέρα από την πλήρη φροντίδα των παιδιών τη δυνατότητα για εκπαιδευτικές και αθλητικές δραστηριότητες υψηλού επιπέδου.

Η Κιβωτός του Αιγαίου βρίσκεται στην γενέτειρα του πατρός Αντωνίου και της Πρεσβυτέρας μετά από έκκληση του δήμου Ομηρούπολης . Έτσι, στο παιδικό χωριό του Αίπους φιλοξενούνται σήμερα 35 παιδιά ενώ η οικογένειά μας συνεχίζει να μεγαλώνει.

Παράλληλα, δεν θα μπορούσαμε να κλείσουμε τα μάτια στο προσφυγικό ζήτημα που πλήττει τη χώρα μας. Έτσι λοιπόν, η Κιβωτός του Αιγαίου έχει αναλάβει την πλήρη φροντίδα όλων των ασυνόδευτων ανηλίκων που φτάνουν στο νησί της Χίου, παρέχοντάς τους με σεβασμό στην προσωπική τους διαφορετικότητα, ό, τι χρειάζονται για μια αξιοπρεπή διαμονή.

Η «Κιβωτός του Κόσμου» βραβεύθηκε το Νοέμβριο του 2003 σε μία συγκινητική τελετή στο κτίριο της Παλαιάς Βουλής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κύριο Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο ως μία από τις καλύτερες οργανώσεις πάνω στη μέριμνα του παιδιού στην Ελλάδα.

Επίσης, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία επέλεξε την «Κιβωτό του Κόσμου» ως «το φωτεινότερο παράδειγμα ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία στην Ελλάδα για το έτος 2003». Το Δεκέμβριο του 2004 η Κιβωτός βραβεύτηκε για το έργο της από την UNESCO. Στις 5 Δεκεμβρίου του 2005 σε τελετή στο Προεδρικό Μέγαρο η «Κιβωτός του Κόσμου» βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κύριο Κάρολο Παπούλια ξανά ως μία από τις καλύτερες οργανώσεις στην Ελλάδα πάνω στη μέριμνα του παιδιού.

Επίσης, στις 30/12/2008 με την απονομή Βραβείου από την Ακαδημία Αθηνών για βράβευση Έλληνα που διακρίθηκε για πράξη ανθρωπισμού και κοινωνικής αρετής, στον Πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου, ιερέα και ιδρυτή της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Κιβωτός του Κόσμου», για το εξαιρετικό εθελοντικό του έργο που επιτελεί για τα άπορα και εγκαταλελειμμένα παιδιά.

Σήμερα η Κιβωτός του Κόσμου έχει ανοίξει τα πανιά της σε πολλούς προορισμούς και οι επιβάτες της αυξάνονται όλο ένα και περισσότερο. Άλλοι ζήτησαν βοήθεια κι άλλοι είχαν περίσσευμα αγάπης να δώσουν, όλοι μαζί όμως ταξιδεύουν και συνεργάζονται όπως το πλήρωμα ενός καραβιού, που έχει να παλέψει με δύσκολες συνθήκες αλλά είναι τόσο γερό, που αντιστέκεται πάντα και δεν λοξοδρομεί. Ικανός καπετάνιος πάντα στο πηδάλιό του ο πατέρας Αντώνιος, είναι πρόθυμος να κάνει όλη τη σκληρή δουλειά που απαιτείται για να δώσει στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, το καταφύγιο που επιζητούν.

Όλα έχουν γίνει με σκληρό κι αδιάκοπο αγώνα, με θυσία και προσφορά από όλους μας, και με βαθύ σεβασμό στη βοήθεια του εθελοντή και στον οβολό του συνανθρώπου μας.

Αγκαλιάστε κι ενισχύστε την προσπάθειά μας,

αναζητήστε τα νέα μας. Θα σας εκπλήξουν όλους ευχάριστα…

ΠΗΓΗ :ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ