Όταν Η Αξία Μας Είναι Υπαρκτή Δεν Μπορούν Να Μας Την Αφαιρέσουν
Γεννιόμαστε , εκπαιδευόμαστε και ζούμε μέσα σε συγκροτημένες συστημικές κοινωνίες, που περισσότερο μας ορίζουν παρά τις ορίζουμε.
Έχουμε γίνει πιο γρήγοροι , πιο στερσογονοι και πιο ανταγωνιστικοί από ποτέ. Σκεφτόμαστε υπέρ αναλύουμε, αλλά ξεχνάμε να αισθανθούμε. Το εγώ μας δεσπόζει στον μικρόκοσμο μας και έχουμε την μόνιμη φιλοδοξία , να ξεχωρίσουμε να γίνουμε καλύτεροι του καλού να ισχυροποιηθούμε, έναντι των συνάδελφων , των φίλων, ακόμα και των ιδίων μας των συντρόφων ,πολλές φορές.
Σε ένα φαύλο κύκλο απόδειξης της αξίας μας ,αλλοτριωνόμαστε και χάνουμε το χαμόγελο και την ουσία της καθημερινότητας μας. Υποκύπτουμε ξανά και ξανά , με μια σχεδόν μαζοχιστική διάθεση στην ανάγκη της πρωτιάς ,όπως όμως μας ορίζεται, μέσα από όρους και συνθήκες, που φτιάχνουν πλειοψηφικά ,άλλοι για εμάς.
Ναι φυσικά και είναι υπέροχο να είσαι πρώτος σε ότι κάνεις. Επιτυχημένος και επομένως αποδοτικός. Και αυτό αμέσως μεταφράζεται σε οικονομική και κοινωνική δύναμη. Δεν είναι ωραίος όμως, ο ψυχαναγκασμός που επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Δεν είναι λειτουργικό, όταν το εγώ μας, ερεθίζεται υπέρμετρα, γιατί κάποιος, σε δεδομένη στιγμή αμφισβητεί τις ικανότητες μας και την αξία μας.
Η Εικόνα μας προς τους άλλους, δεν μπορεί να είναι απόλυτα σιδερωμένη και χωρίς καμία ζάρα! Σαν ένα ρούχο , που φοριέται, τρίβεται, πλένεται, κρεμιέται, ταλαιπωρείται…όμως η ποιότητα του, όταν είναι Κασμίρ ή μετάξι δε χάνεται!
Και έπειτα το Κασμίρ και το μετάξι δεν ταιριάζει σε όλους. Κάποιους ενδεχομένως τους ενοχλεί. Ντύστε τον εαυτό σας κατάσαρκα με, ότι καλύτερο έχετε και δεν υπάρχει περίπτωση να μην ανταμειφθείτε ανάλογα. Μέσα από τις δυσκολίες και τα εμπόδια που μας προβάλλονται , όσο και αν μας φαίνεται δύσκολο , άδικο, το πιο πιθανό να είναι όντως, κάνουμε βήματα, ακόμα πιο συνειδητά και ολοκληρωμένα.
Σίγουρα όλοι θέλουμε να επιβεβαιωθούμε και να μας αναγνωριστεί η προσπάθεια και η ικανότητα μας, όταν δεν γίνεται αυτό όμως, δεν σημαίνει πως δε έχουμε την αξία μας .
Κανείς δεν μπορεί να σας πει, πως δεν αξίζετε. Η μάλλον μπορεί ,άλλα εσείς, μπορείτε να μην επιτρέψετε να σας επηρεάσει, ή να σας γεμίσει με ανασφάλειες και φόβους.
Οι πραγματικά άξιοι άνθρωποι δεν βροντοφωνάζουν, δεν πολύ φαίνονται, είναι η ήρεμη δύναμη της δημιουργίας και του ξεχωριστού. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που θα αγωνιστούν και δε θα το βάλουν κάτω, αποτιμώντας επιπόλαια την εικόνα τους προς τους υπόλοιπους. Είναι άνθρωποι που συχνά χαμογελούν και σύγχρονος έχουν μια θλίψη στο βλέμμα. Γιατί η πορεία τους, συνήθως είναι κόντρα, σε όλες, τις στατιστικές και τις καταστροφολογίκες προβλέψεις.
Και αυτό έχει βαρύνει την ψυχή τους και έχει δημιουργήσει, μια επίμονη σκιά στο βλέμμα τους. Είναι άνθρωποι κουρασμένοι γιατί τίποτα δεν τους χαρίστηκε, άλλα και φωτεινοί, που κερδίζουν τα βλέμματα, όπου βρεθούν και συγχρόνως, άθελα τους δημιουργούν ζήλια και υπονόμευση πολλές φορές από τους άλλους. Είναι άνθρωποι που γύρω τους, όσο πιο δυνατοί είναι, σχηματίζεται μια αυλή συνήθως τοξικών κολάκων.
Τους ξέρουν τους επιτήδειους κόλακες τους, τους έχουν εντοπίσει και απλά μειδιούν στις ανεδαφικές τους κολακείες. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι, που η γενναιοδωρία τους είναι το πιο μεγάλο τους χαρακτηριστικό τους. Μια γενναιοδωρία όμως μετρημένη και δοσμένη με σοφία εκεί που πρέπει.
Αυτά τα Κασμιρένια και Μεταξένια πλάσματα, έχουν νιώσει από νωρίς ,πως η φτιάξη τους είναι μοναδική και ανατρεπτική. Μπορούν να παλέψουν, με ότι κι αν βρεθεί στον δρόμο τους διατηρώντας μια πορεία που επέλεξαν και ονειρεύτηκαν. Γιατί κάνεις δε θα μπορέσει να τους αφαιρέσει ότι μέσον κι αν χρησιμοποιήσει την αξία τους. Γιατί πολύ απλά, είναι υπαρκτή και δεν περιορίζεται στον μικρόκοσμο του Εγώ τους.
Αν συναντήσετε έναν τέτοιον άνθρωπο στη ζωή σας μην τον χάσετε. Έχει την ικανότητα να σας συμπαρασύρει σε όμορφα πράγματα , αξίας και δύναμης. Μπορείτε να ανακαλύψετε ακόμα περισσότερο, την δική σας αξία και να την ισχυροποιήσετε. Όλα αυτά, φυσικά προϋποθέτουν ,έλλειψη ζήλιας και ανούσιας κολακείας.
Η αξία μου είναι ότι έχω μέσα μου με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματα μου. Με τα βιώματα και τα όνειρα μου. Με όλα εκείνα που κοπίασα και κοπιάζω να δημιουργήσω. Αλλά και με όλες τις ήττες και τις απογοητεύσεις που έχω ζήσει. Γιατί όλα αυτά είναι ζωή. Και η ζωή έχει ανυπολόγιστη αξία!
